Η φωτογράφος Ελένη Ονάσογλου αφηγείται, μέσω των φωτογραφιών της, τον κόσμο της όπως αυτή μοναδικά αντιλαμβάνεται. Η κινητήρια δύναμή της είναι η επιθυμία να αμφισβητήσει τις προοπτικές, να πυροδοτήσει συζητήσεις και να δημιουργήσει ουσιαστικές συνδέσεις μέσω της δύναμης της οπτικής αφήγησης.
Η Ελένη θα είναι μαζί μας στο κτήμα Πομόνια, την Δευτέρα 14 Αυγούστου 2023, για να μας μυήσει και να μας αποσαφηνίσει τα αισθητικά μονοπάτια που ακολουθεί…
Η ίδια λέει για το έργο της “the Ippocampus”:
Η ίδια λέει για το έργο της “the Ippocampus”:
«Αγαπούσα τους χειμώνες στο νησί. Τα κύματα που πέθαιναν στις απόκρημνες ακτές, τον άνεμο που ούρλιαζε ανάμεσα στα δέντρα, την βροχή που έπεφτε στο χώμα. Γευόμουν την αλμύρα των κυμάτων, μύριζα το χώμα, την βροχή.
Περνούσα ώρες πολλές στην μικρή, σκοτεινή, δημοτική βιβλιοθήκη. Μ άρεσε να μυρίζω τα βιβλία. Αγαπώ τα αρώματα, τα κρατώ ακόμα, χρόνια μετά, για να με πηγαίνουν εκεί πίσω στον χρόνο.
Στο αχνό φως, στην σιγή, διάβαζα και άλλαζα τις ιστορίες, τους ήρωες. Δεν ήθελα να ζουν ευτυχισμένοι. Ήλπιζα σε μεγαλειώδεις, τραγικούς θανάτους.
Σκαρφάλωνα στην αγαπημένη μου συκιά, κρυμμένη σε μια ρεματιά κοντά στην θάλασσα, στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς και μιλούσα με τον άνεμο. Πίστευα ότι μπορούσα να ελέγχω την βροχή, την καταιγίδα, το σκοτάδι. Αργότερα και τον θάνατο.
Έτρεχα πάντα μακριά από όσους αγαπούσα, ήθελα να τους πονέσει η απουσία μου. Αποζητούσα τον πόνο. Μάτωνα τα γυμνά μου πόδια πάνω στο χώμα, τα αγκάθια, τις πέτρες. Οι ώρες περνούσαν και δεν ερχόταν κανείς. Σιωπή.
Άνοιγα την ντουλάπα, χωνόμουν ανάμεσα στα ρούχα, έκλεινα την πόρτα και κρυβόμουν από την ζωή.
Παράξενο παιδί έλεγαν. Χρόνια μετά θα μάθαινα το γιατί.
Ο χρόνος, η μνήμη θα σβήσουν. Το παιδί θα είναι ένα άγνωστο κοριτσάκι πάνω σε ένα βράχο. Το νησί χωρίς συναίσθημα, η βιβλιοθήκη χωρίς ιστορίες να ειπωθούν. Καμιά εικόνα, κανένα άρωμα δεν θα αντιστοιχεί σε κανένα συναίσθημα. Αν ποτέ, μου διηγηθεί κανείς την ιστορία μου , αν αυτές τις φωτογραφίες αντικρύσω, Θα αναφωνήσω ,παράξενο παιδί, αλλά δεν θα θυμάμαι πια ούτε το παιδί, ούτε το γιατί.
Ιππόκαμπος το μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την μνήμη.
Ο εκφυλισμός των κυττάρων στον ιππόκαμπο έχει συνδεθεί με την εμφάνιση της νόσου του Alzheimer. Στις ψυχικές παθήσεις ο ιππόκαμπος συρρικνώνεται.»
Περνούσα ώρες πολλές στην μικρή, σκοτεινή, δημοτική βιβλιοθήκη. Μ άρεσε να μυρίζω τα βιβλία. Αγαπώ τα αρώματα, τα κρατώ ακόμα, χρόνια μετά, για να με πηγαίνουν εκεί πίσω στον χρόνο.
Στο αχνό φως, στην σιγή, διάβαζα και άλλαζα τις ιστορίες, τους ήρωες. Δεν ήθελα να ζουν ευτυχισμένοι. Ήλπιζα σε μεγαλειώδεις, τραγικούς θανάτους.
Σκαρφάλωνα στην αγαπημένη μου συκιά, κρυμμένη σε μια ρεματιά κοντά στην θάλασσα, στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς και μιλούσα με τον άνεμο. Πίστευα ότι μπορούσα να ελέγχω την βροχή, την καταιγίδα, το σκοτάδι. Αργότερα και τον θάνατο.
Έτρεχα πάντα μακριά από όσους αγαπούσα, ήθελα να τους πονέσει η απουσία μου. Αποζητούσα τον πόνο. Μάτωνα τα γυμνά μου πόδια πάνω στο χώμα, τα αγκάθια, τις πέτρες. Οι ώρες περνούσαν και δεν ερχόταν κανείς. Σιωπή.
Άνοιγα την ντουλάπα, χωνόμουν ανάμεσα στα ρούχα, έκλεινα την πόρτα και κρυβόμουν από την ζωή.
Παράξενο παιδί έλεγαν. Χρόνια μετά θα μάθαινα το γιατί.
Ο χρόνος, η μνήμη θα σβήσουν. Το παιδί θα είναι ένα άγνωστο κοριτσάκι πάνω σε ένα βράχο. Το νησί χωρίς συναίσθημα, η βιβλιοθήκη χωρίς ιστορίες να ειπωθούν. Καμιά εικόνα, κανένα άρωμα δεν θα αντιστοιχεί σε κανένα συναίσθημα. Αν ποτέ, μου διηγηθεί κανείς την ιστορία μου , αν αυτές τις φωτογραφίες αντικρύσω, Θα αναφωνήσω ,παράξενο παιδί, αλλά δεν θα θυμάμαι πια ούτε το παιδί, ούτε το γιατί.
Ιππόκαμπος το μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την μνήμη.
Ο εκφυλισμός των κυττάρων στον ιππόκαμπο έχει συνδεθεί με την εμφάνιση της νόσου του Alzheimer. Στις ψυχικές παθήσεις ο ιππόκαμπος συρρικνώνεται.»
Η Ελένη Ονάσογλου γεννήθηκε στη Σύρο και από τα πρώτα της χρόνια επηρεάστηκε από την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Το 2008 ξεκίνησε το καλλιτεχνικό της ταξίδι αποφοιτώντας με υποτροφία από τη Σχολή Φωτογραφίας ESP και μέσω μιας επιτυχημένης καριέρας στην επαγγελματική φωτογραφία μόδας, συνεργαζόμενη με πρακτορεία μοντέλων, σχεδιαστές μόδας και συναδέλφους καλλιτέχνες οδηγήθηκε να δημιουργεί οπτικά σαγηνευτικά και γεμάτα συναισθηματική απήχηση έργα.
Πρόσφατα, επέστρεψε στο νησί και επικεντρώθηκε στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Μέσα από τη δουλειά της επιδιώκει να ξεπερνά τα όρια της τέχνης της, αναζητώντας συνεχώς νέους τρόπους να προσελκύει τους θεατές και να προκαλεί συναισθήματα.
Δείτε το teaser της εκδήλωσης:
https://youtu.be/-yXzpCp6z1c
https://youtu.be/-yXzpCp6z1c
Η εκδήλωση είναι ΔΩΡΕΑΝ
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6932401909 (Κώστας).
Ώρα προσέλευσης: 19:30
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6932401909 (Κώστας).
Ώρα προσέλευσης: 19:30
Οδηγίες πρόσβασης:
Ανεβαίνετε με κατεύθυνση την Απάνω Μεριά, περνάτε τη Φοινικιά, φθάνετε στη διασταύρωση του Μύτακα και στρίβετε αριστερά και αμέσως μετά δεξιά προς Παπούρι. Κατεβαίνετε τον δρόμο του οικισμού μέχρι το σημείο όπου ξεκινά το μονοπάτι για το κτήμα, λίγο πριν την εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα. Θα το δείτε στο αριστερό σας χέρι.
Ακολουθήστε τις πινακίδες σήμανσης και θα βρεθείτε στο κτήμα.
Θερμή παράκληση: Επειδή ο δρόμος στο Παπούρι είναι αρκετά στενός πρέπει όλοι να αφήσετε το αυτοκίνητο στη μια πλευρά του δρόμου.
Ανεβαίνετε με κατεύθυνση την Απάνω Μεριά, περνάτε τη Φοινικιά, φθάνετε στη διασταύρωση του Μύτακα και στρίβετε αριστερά και αμέσως μετά δεξιά προς Παπούρι. Κατεβαίνετε τον δρόμο του οικισμού μέχρι το σημείο όπου ξεκινά το μονοπάτι για το κτήμα, λίγο πριν την εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα. Θα το δείτε στο αριστερό σας χέρι.
Ακολουθήστε τις πινακίδες σήμανσης και θα βρεθείτε στο κτήμα.
Θερμή παράκληση: Επειδή ο δρόμος στο Παπούρι είναι αρκετά στενός πρέπει όλοι να αφήσετε το αυτοκίνητο στη μια πλευρά του δρόμου.